آموزش همگانی تغذیه
تغذیه در ماه مبارک رمضان
ماه مبارک رمضان، ماه مهمانی خدا و نزول برکات بی پایان خداوندی است. ماه رمضان، فرصت مناسبی برای انسان هاست تا از بندگی نفس رها شده و با خویشتن داری در سایه ی این تمرین انسان ساز به جایگاه های بالاتر بندگی خدا دستی ابند. ظاهر این تمرین ویژه، خودداری از خوردن و آشامیدن از سپیده ی صبح تا شامگاه و پرهیز از سایر محرّمات است. اما حقیقت آن، پایش گوش، چشم و همه ی اندام ها از حرام و ناشایستگی هاست.
مسلمانان، روزه داری را برای کاهش وزن یا اثرات مفید پزشکی آن انجام نمی دهند، بلکه آن را کی فریضه ی الهی می دانند که در قرآن به آن توصیه شده است. مولای متقیان، امیر مؤمنان علی در غررالحکم )صفحه ی 203 ( می فرمایند: «روزه ی دل از اندیشه ی گناهان، برتر از روزه ی شکم از خوردن و آشامیدن است. » خداوند ح یکم با توجه به وضعیت و توان انسان ها، روزه را برای تمامی افرادی که به سن تکلیف رسیده اند، واجب فرموده است. در آیه ی 183 سوره ی بقره آمده است: «ای اهل ایمان! همان گونه که روزه گرفتن را به پیشینیان توصیه کرده بودیم، روزه گرفتن را بر شما نیز واجب کردیم؛ شاید بدینوسیله تقوا پیشه کنید. » مطالعات متعددی نقش مؤثر روزه داری را بر سلامت؛ به خصوص بر روی تنظیم فشار خون، کاهش سطوح چربی های خون، کنترل وزن و بهبود بیماری های مختلف نشان داده اند. در اغلب بیماری هایی که عادات غذایی غلط، چاقی و افزایش وزن در بروز آنها دخالت دارند، روزه داری مفید است. در طول روزه داری، دستگاه گوارش برای چندین ساعت خالی می ماند و در واقع این دستگاه و سیستم اعصاب مرکزی که در هضم و جذب مواد غذایی دخالت دارند، استراحت میک نند و بعد از روزه داری به نحو بهتری اعمال خود را به انجام می رسانند.
تحقیقات نشان داده که روزه گرفتن برای مبتلایان به چربی خون بالا مفید است؛ البته میزان فایده بستگی به یکفیت و کمیت غذای مصرفی و تغ ییرات وزن دارد. با گسترش تحقیقات در این زمینه، اثرات مفید روزه داری بر روی قلب، ریه، کبد، چشم ها، غدد داخلی، فاکتورهای خونی و عملکرد دستگاه عصبی مشاهده شده است. به طور کلی پیروی از کی برنامه ی غذایی صحیح در ماه مبارک رمضان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، تا هم بتوان عادات غذایی غلط را اصلاح کرد و هم از برکات معنوی این ماه بهره برد.
اصول کلی تغذیه در ماه مبارک رمضان
تغذیه ی صحیح در ماه مبارک رمضان مانند سایر اوقات، به معنی رعایت دو اصل تنوع و تعادل در برنامه ی غذایی است. «تنوع » به معنی استفاده از گروه های غذایی اصلی شامل نان و غلات، شیر و موادلبنی، سبزی ها، میوه ها و گروه گوشت و جایگزین های آن؛ «تعادل » بدین معنی است که از همه ی گروه های غذایی به مقدار کافی مصرف شده و از کم خوری و پرخوری پرهیز شود.
نظر دهید